Jak powstają karty TCG Pocket?

Wyobraź sobie swoje ulubione karty kolekcjonerskie, ale z dodatkową magią! Projekt Pokémon TCG Pocket, to super pomysł, który łączy to, co najlepsze w prawdziwych kartach, z niesamowitymi możliwościami świata cyfrowego. Chodzi o to, żeby karty wyglądały i czuły się jak prawdziwe, ale jednocześnie miały fajne animacje i efekty, których nie da się zrobić na papierze.

Za tym projektem stoi współpraca trzech wielkich firm: Creatures, DeNA i The Pokémon Company. To trochę jak supergrupa, gdzie każda firma wnosi coś wyjątkowego: Creatures dba o wygląd i pomysły artystyczne, DeNA zajmuje się technologią i sprawia, że wszystko działa, a The Pokémon Company pilnuje, żeby wszystko pasowało do świata Pokémonów. Dzięki temu połączeniu sił, karty są nie tylko piękne, ale też pełne cyfrowych niespodzianek.

Nie wystarczyło po prostu przenieść obrazka z fizycznej karty na ekran. Twórcy chcieli dodać coś więcej! W świecie cyfrowym można sprawić, że karty ożyją – z animacjami, błyszczącymi efektami i interakcjami, których nie zobaczysz na zwykłej karcie. To sprawia, że gra jest jeszcze bardziej wciągająca i ekscytująca.

Jak Tworzy się Cyfrowe Karty: Ogólny Plan Działania

Cały proces tworzenia cyfrowych kart do Pocketa został tak pomyślany, żeby artyści mieli jak najwięcej czasu na kreatywną pracę i dopracowywanie szczegółów, zamiast marnować go na nudne, powtarzalne zadania. To trochę jak w fabryce, gdzie maszyny robią ciężką robotę, a ludzie zajmują się tym, co najważniejsze – czyli sztuką!

Do tworzenia tych kart używa się trzech głównych programów komputerowych: Photoshop, Houdini i Unity.

Photoshop to program do rysowania i malowania, znany każdemu grafikowi.
Houdini to specjalny program, który potrafi tworzyć skomplikowane rzeczy w 3D i automatyzować wiele zadań. To on sprawia, że płaskie obrazki stają się trójwymiarowe i dynamiczne.
Unity to silnik gry, czyli program, w którym buduje się całą grę i sprawia, że karty ożywają na ekranie.

Połączenie tych programów pozwala na szybkie i efektywne tworzenie kart, jednocześnie dając artystom swobodę twórczą.

Schemat przedstawia, jak narzędzia Photoshop, Houdini i Unity są używane do tworzenia cyfrowych kart, minimalizując wysiłek związany z konwersją danych.

Poniżej znajdziesz krótkie wyjaśnienie, do czego służy każdy z tych programów:

Program	Do Czego Służy w Tworzeniu Kart TCG Pocket
Photoshop	Przygotowuje rysunki, dzieli je na warstwy (jak przezroczyste folie), eksportuje części obrazka i informacje o tym, jak mają świecić czy być przezroczyste.
Houdini	Automatycznie zamienia płaskie rysunki w obiekty 3D, dodaje im tekstury, poprawia perspektywę i tworzy efekty. To on sprawia, że karty wyglądają na „grube” i mają głębię.
Unity	To tutaj karty ożywają w grze! Zarządza ich ruchem, hologramami i efektami, tak aby wszystko wyglądało spójnie i dynamicznie, gdy grasz.

Krok 1: Photoshop – Rysowanie i Przygotowanie Obrazka

Wszystko zaczyna się w Photoshopie. Artyści rysują Pokémony i inne elementy karty. Ale to nie jest zwykły rysunek! Muszą od razu myśleć o tym, jak ten płaski obrazek zamieni się w trójwymiarowy model. Dlatego dzielą rysunek na wiele warstw, trochę jakby rysowali na przezroczystych foliach – osobno głowę, osobno ręce, osobno nogi, a nawet osobno linie, kolory i cienie.

Kiedy rysunek jest gotowy, specjalny skrypt w Photoshopie automatycznie zapisuje każdą z tych warstw jako osobny plik obrazka (PNG). Dodatkowo, zapisuje też „przepis” (w formacie JSON) na to, jak te warstwy mają wyglądać – na przykład, czy mają być przezroczyste, czy mają świecić. To bardzo ważne, bo dzięki temu Houdini wie, jak później złożyć te wszystkie elementy w 3D, zachowując zamierzony wygląd. Artyści przygotowują też tła i efekty, które pokażą, jak rzadka jest dana karta.

Slajd pokazuje, jak zasoby są podzielone na cztery typy: „UI”, „ramka karty”, „tło” i „ilustracja”, a następnie łączone na warstwach.

Krok 2: Houdini – Magia 3D i Automatyzacja

Teraz wkracza Houdini – to tutaj dzieje się prawdziwa magia, która zamienia płaskie rysunki w dynamiczne, trójwymiarowe obiekty. Houdini wykonuje większość pracy automatycznie, co bardzo przyspiesza cały proces.

Jak Płaski Obrazek Staje się 3D?

Zamiast Photoshopa, to Houdini zajmuje się skomplikowanymi efektami wizualnymi. Dzięki temu program w Photoshopie jest prostszy i łatwiejszy w obsłudze. Houdini ma specjalne narzędzia, które pokazują, co się dzieje z obrazkiem na każdym etapie, co ułatwia sprawdzanie i poprawianie błędów.

Houdini automatycznie wykonuje wiele zadań:

Zamienia rysunki w kształty 3D (polygonizacja): Bierze pliki PNG z Photoshopa i zamienia je w trójwymiarowe kształty. Układa je od tyłu do przodu, nadając im głębię.
Dodaje materiały i tekstury: Korzystając z „przepisu” z Photoshopa, Houdini automatycznie dodaje do każdej części obrazka odpowiednie materiały – na przykład, sprawia, że coś jest błyszczące, a coś innego przezroczyste. Sprawdza też, które części powinny być przed ramką karty, a które za nią, żeby stworzyć efekt głębi.
Poprawia perspektywę: To bardzo sprytne! Houdini sprawia, że obrazek wygląda dobrze z każdej strony, nawet gdy karta jest obracana. Dzięki temu artyści mogą zmieniać głębię poszczególnych części, nie martwiąc się, że obrazek się zniekształci.

Slajd pokazuje, że modele 3D Pokémonów są tworzone w Houdini, w tym generowanie siatki z danych ilustracji, mapowanie UV i eksport materiałów tekstur.

Tworzenie Tekstur i Efektów

Houdini tworzy też specjalne „skórki” (tekstury) dla modeli 3D, takie jak maski obrysów czy hologramy. Następnie układa te „skórki” na modelu karty, tak aby idealnie pasowały. Wszystkie efekty, takie jak błyski czy cienie, są wbudowywane w te tekstury, co sprawia, że wyglądają one bardzo realistycznie.

Dzięki Houdini, cały proces tworzenia kart jest o wiele szybszy i łatwiejszy. Przeniesienie skomplikowanych zadań z Photoshopa do Houdini sprawiło, że artyści oszczędzają około 60% czasu! To oznacza, że mają więcej czasu na to, co najważniejsze – na kreatywność i dopracowywanie wyglądu kart.

Ważne Narzędzia Houdini w Tworzeniu Kart

Narzędzie Houdini	Co Robi?
`Trace` node	Zamienia płaskie obrazki w kształty 3D i układa je w przestrzeni.
`Python` node	Automatycznie dodaje materiały (np. błysk, przezroczystość) do części obrazka.
`Wrangle` node (z VEX script)	Poprawia perspektywę, żeby obrazek wyglądał dobrze z każdej strony, nawet gdy karta jest obracana.
COP (Compositing Operators)	Tworzy specjalne efekty wizualne, takie jak hologramy i maski, i wbudowuje je w tekstury.
`UV Layout` node	Układa „skórki” (tekstury) na modelu karty, tak aby idealnie pasowały.

Krok 3: Ręczne Poprawki Artystów: Ostatnie Szlify

Po tym, jak Houdini wykona większość pracy, przychodzi czas na artystów. To oni dodają ostatnie szlify, żeby karty wyglądały perfekcyjnie. Co ważne, wszystkie ich poprawki są „nieniszczące” – to znaczy, że jeśli coś się zmieni w oryginalnym rysunku, ich praca nie zostanie stracona.

Artyści mogą precyzyjnie dostosować, jak głęboko wygląda każda część Pokémona na karcie, co jest kluczowe dla efektu paralaksy (czyli wrażenia, że elementy karty poruszają się niezależnie, gdy ją przechylasz). Mogą też zmieniać drobne ustawienia, takie jak liczba detali w modelu 3D czy sposób, w jaki tekstury są ułożone.

Dzięki temu, że Houdini zajmuje się nudnymi i powtarzalnymi zadaniami, artyści mają o wiele więcej czasu na to, żeby skupić się na kreatywności i sprawić, że każda karta będzie wyglądać wyjątkowo i pięknie. To sprawia, że końcowy efekt jest naprawdę imponujący!

Jak Karty Działają w Grze: Wyzwania i Sprytne Rozwiązania

Cyfrowe karty w Pockecier są zaprojektowane tak, aby wyglądały na „grube” i miały specjalne efekty, takie jak hologramy i paralaksa. W grze muszą się swobodnie poruszać – na przykład, gdy otwierasz paczkę, walczysz, wymieniasz się kartami czy wykonujesz wyzwania. Ważne jest, żeby hologramy i inne efekty poruszały się razem z kartą, wyglądając przy tym naturalnie.

Co poszło nie tak na Początku?

Na początku, gdy próbowano swobodnie poruszać kartami w 3D, pojawiały się dziwne problemy. Na przykład, efekty świecenia mogły zasłaniać Pokémony, a hologramy nachodziły na postacie, zwłaszcza gdy karty były mocno przechylone. Ograniczanie ruchu kart, żeby uniknąć tych problemów, nie wchodziło w grę, bo wtedy prezentacje w grze byłyby nudne.

Na pierwszy rzut oka tego nie widać, ale zdjęcie pokazuje karty sfotografowane w różnych pozach. Z przodu wyglądają prostokątnie, ale po przechyleniu stają się trapezoidalne, a lewa strona karty wydaje się większa.

Sprytne Rozwiązanie: Niezależna Kontrola i „rysowanie poza ekranem”

Żeby rozwiązać te problemy, twórcy wymyślili sprytny sposób: karta może swobodnie poruszać się w grze, ale jej wygląd (hologramy, paralaksa) jest kontrolowany niezależnie. To trochę tak, jakby karta miała dwa „ja”: jedno, które się rusza, i drugie, które zawsze wygląda idealnie.

Kluczem do tego jest coś, co nazywa się „renderowaniem poza ekranem”. Wyobraź sobie, że karta jest rysowana na osobnym, niewidocznym dla gracza „płótnie”, gdzie wszystkie efekty są idealnie dopasowane. Następnie ten idealny obrazek jest nakładany na prawdziwą kartę w grze. Dzięki temu, nawet jeśli karta jest mocno przechylona, hologramy i efekty zawsze wyglądają tak, jak powinny. Dla kart z efektami, które wychodzą poza ich kształt (jak błyszczące Pokémony), to „płótno” jest trochę większe, żeby zmieścić wszystkie efekty.

Przechwycona tekstura jest czarna na zewnątrz dla przejrzystości, ale w grze jest przetwarzana jako przezroczysty obszar przez shader.

Jak Obrazek Zawsze Pasuje?

Gdy karta jest „rysowana poza ekranem” i przechylana, jej obrazek mógłby się zniekształcić. Żeby temu zapobiec, program automatycznie poprawia sposób, w jaki tekstury są nakładane na kartę, tak aby obrazek zawsze idealnie pasował do jej kształtu.

Na koniec, jest jeszcze „synchronizacja pozy”. Dla każdej karty ustawia się idealną pozycję. Jeśli karta w grze jest blisko tej idealnej pozycji, jej ruch i wygląd są ze sobą zsynchronizowane. Ale jeśli karta jest obrócona bardzo mocno (np. bokiem do kamery), program utrzymuje jej wygląd w idealnym zakresie, żeby hologramy i efekty zawsze wyglądały spójnie i zgodnie z zamierzeniem.

Korekcja za pomocą transformacji rzutowej, gdzie modele 3D z kartami sfotografowanymi w różnych pozach są ostatecznie zmieniane, aby wyglądały tak, jakby były oglądane z przodu w scenie.

Dzięki tym sprytnym rozwiązaniom, cyfrowe karty w Pokecie wyglądają niesamowicie, są pełne dynamicznych efektów i zawsze prezentują się doskonale, niezależnie od tego, jak gracz nimi manipuluje.

Podsumowanie: Przyszłość Cyfrowych Kolekcjonerskich Gier Karcianych

Proces tworzenia kart Pokémon TCG Pocket to świetny przykład tego, jak nowoczesna technologia może sprawić, że cyfrowe przedmioty kolekcjonerskie staną się jeszcze bardziej ekscytujące. Dzięki połączeniu Photoshopa do rysowania, Houdini do automatycznego tworzenia 3D i Unity do ożywiania kart w grze, twórcy stworzyli coś naprawdę wyjątkowego.

Najważniejsze jest to, że udało im się zachować „dotykowe” wrażenie prawdziwych kart, jednocześnie dodając im cyfrową magię. Karty poruszają się w 3D, mają skomplikowane hologramy i efekty paralaksy, które reagują na ruch gracza – coś, czego nigdy nie zobaczysz na zwykłej karcie!

Ten projekt pokazuje, że przyszłość cyfrowych gier karcianych i innych przedmiotów kolekcjonerskich jest bardzo jasna. To nie jest tylko proste przeniesienie obrazka na ekran, ale prawdziwa inżynieria i sztuka, która sprawia, że cyfrowe karty są tak samo, a może nawet bardziej, wartościowe i wciągające niż ich fizyczne odpowiedniki. To może być wzór dla innych firm, które chcą przenieść swoje fizyczne kolekcje do świata cyfrowego, pokazując, że głębia, interaktywność i piękny wygląd są kluczem do sukcesu.